SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ
 76-

GAZUP BİR ŞAİR

Seneler var ki yazmadım bir şey

Hâdisat işlemekte peyderpey,

Yeter insan kanıyla yazmak için!

Yiyecek sanki bir köpek na'şı,

Olmuşum bir behimeden vahşi,

Müteaddi kudurmak, azmak için!

Sanmayın yer altında bir bodrum

Açmışım da gökyüzünde bir uçurum

Ki derunumda ben varım ancak

Anlayan var mı kimse hâtırda

Ben eminim ki devri hâzırda

Yazdığım şeyler anlaşılmayacak

Bulmuşum tesliyet bu vadide

Ne saadet ki hali piride

Şâribül leyli ve'n nehârım ben

Bugün oldumsa bir cihan dide

Değilim şimdilik hazan dide

Karlar altında nevbaharım ben

Volkan ağzında her biten çiçeğim

Yıldırım yağdırır ateş böceğim

Eyledim lalezar bir ağılı

Hani ya nerde böyle şeyhuhet

Ya şebabetde var mı deymumet

Dağlıyım ben fakat yanar dağlı

Görmeyenler yüzümle gözlerimi

Okuyorken benim bu sözlerimi

Ne kadar genç imiş yazan derler

Anlayanlarsa manevi yetimi

Halka ilan için hüviyetimi

Okut Allah için ezan derler

Zannederler ki biz yok olmadayız

Belki biz yok değil çok olmadayız

Hâzırız çünkü arzı ifsada

Onda sulhu sükunu ihlale

Hakkı iptale, halkı izlale

Adli imhaya, zulmü icada

Yeter artık yeter tefahürler

Hod be hod ettiğim tezahürler

İstikânet tarikidir eslem

Nefsi hodbini kahru kal' ettim

O şeyhi sahtekarı hal' ettim

Ani vahidde göçtü bir alem

Taht-gâhım bugün bu peygule.

Hakk'a şükreylemekse üşgule.

Münzevî, hem de hâne ber-dûşum.

Gazabım geçti; sâkinim şimdi.

-Yok canım, ben latîfe ettimdi.

Mest idim önce, şimdi bîhûşum! 

 

 

 Abdülhak Hamit Tarhan