SAHİPSİZ GÖLGE
Var olmasına varım .
Bu kalabalık meydanda, bu insanların arasında
Her gün benim gibi koyu
Küçülen ve büyüyen bir adam boyu
Aynılarıma rastlarım.
Var olmasına varım.
El ayak çekilir
Sıcak evlerde muhabbet edilir çay içilir
Ben bir başıma bu meydanda
Uluyan köpeklerden korkarım.
Var olmasına varım.
Ne şu bıyıklı asabi manav tanır beni
Ne her gün aynı saatte evden çıkan memur.
Tek tek tanısam da gelip geçeni
Kimsenin varlığımdan haberi yoktur.
Var olmasına varım.
Adım bir damla su kadardır "Ali"
Bu meydandayım kendimi bildim bileli.
Merak eder görmek istersen
yerim bellidir.
Eğip başını yerlere bak
Bir sahipsiz gölge gördüysen bil ki
benimdir.
.....mehmet reha.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder