SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ

 83-

Y-Faktörü

o bana suda birşey aramakta

yardım etti. yaşamımdaki

saklanmış şey bulundu.

bir inci kolye dizdim

kadın olmanın anlamını düşündüm.

onun için elinde çam dalı

tutan bir gelin olmak isterdim.

yok aşk değil,uyuşmak,anlaşmak

bütün o boktan şeyler değil.

yok yok aşk değil, aşk hiç değil.

 

 

Onun bir sözcüğüyle yaşamımda

Yer alan herşeyi çöpe atmak isterdim.

Gelgelim aşk değil bu, aşk hiç değil.

Bir şey arayan bir kadının aradığı şeyle

Karşılaştığında kendine iskambillerden

Kurduğu bir hayatın yıkılması gibi

Bir şey bu. Doppler etkisi...

ONA YAKLAŞARAK YOK OLDUM.

yaşamımdaki Y-faktörü yok oldu.

yok aşk değil bu, aşk hiç değil

 

beta ışınına dönüşmek belki

ama aşk değil

hep böyle kaybederek mi

galip oluyor o?

hep böyle umarsızca

kendini silerek?

hiçbir şey beklemediği için mi

benden, ben herşeyimi vermek

istiyorum ona?

yoksa benden daha çok

üzülmesi mi eski yaralarıma?

ama kaldı mı böyle kişiler şimdi,

ben mi yapıyorum kafamda yanılmasa?

tende kalan bir parıltı belki

aradığım şeyi bulduğumda

karşıma çıkan eter

hep o aradığım gizemli pürlük –

TADZİO –

nasıl tanımam onu karşıma

çıkarıldığında

nasıl asetonlamam beynimi

nasıl çam yeşili bir eter ve etera

gözlerini hep ayak uçlarına

dikip durduğunda

 

belki Tadzio da değil o

belki başka bir şey

gizli tutulması gereken bir şey

ama nasıl nasıl tanımam onu

karşıma çıkarıldığında.

 

enerjiye  bağlanınca

raslantılar derin bir anlam

kazanıyor: esrarengiz peru

yazmalarının 9 sezgisinden

ikincisi söylüyor bunu.

gözlerimi kapadığımda

nasıl bir sitar ve eter ve etera

yok yok aşk değil bu, aşk hiç değil

 

saf olana duyulan çılgın bir tutku bu

kuğu sürülerine duyduğum özlem

yüreğime eldiven gibi

geçen birşey

eskiden önemsediğim ne varsa

şiirim, dostlarım hatta gururum

hepsi iskambil kağıtları gibi

yıkılıyor

ve belki de ben ilk kez aşık oluyorum.

 

Lale Müldür

SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ
 82-

AŞK

Sen varken kötü diye bir şey bilmiyorduk
Mutsuzluklar, bu karalar yaşamada yoktu
Sensiz karanlığın çizgisine koymuşlar umudu
Sensiz esenliğimizin üstünü çizmişler
Nicedir bir pencereden deniz güzel değil
Nicedir ışımayan insanlığımız sensizliğimizden.

Sen gel bizi yeni vakitlere çıkar.






İlhan BERK

SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ
 81-

GÖZLERİN İSTANBUL OLUYOR BİRDEN

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,

Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.

Martılar konuyor omuzlarıma,

Gözlerin İstanbul oluyor birden.

 

Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım

Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen

Durgun sular gibi azalacağım

Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen.

 

Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince

Yalnız gözlerime bak diyeceksin.

Ellerim usulca ellerine değince

Kaybolup gideceksin

 

Bir elim seni çizecek bütün pencerelere

Bir elim seni silecek.

Kalbim: Ebemkuşağı; günde bin kere

Senin için yeni baştan can kesilecek.

 

Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde

Sonra seni kaybetmek hemen her yerde

Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak

Yapayalnız kalmak iskelelerde.

 

Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik,

Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden.

Martılar konuyor omuzlarıma,

Gözlerin İstanbul oluyor birden.

 

YAVUZ BÜLENT BAKİLER

SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ
 80-

KIYAM

ruhum dün gibi hatırlıyor daha olmamış bir kıyameti

ben Tanrı'ya iki defa karşı geldim

birincide mutlu olmaya, ikincide ölmeye yeltendim

ölüm aldattı beni

intihar mektubumu yırttım, yanmış bir bilet gibi

siz

akıllı görünmek için bana deli diyebilirsiniz

benimle sevişip başkasıyla evlenebilir,

filozoflardan hakikati, hemşirelerden yaşadığımı öğrenebilirsiniz.

 

bir haftadır her gün pazartesi

ben artık ne ölüyüm ne diri

pıhtılaşmış kana vuruldu mührüm

güzelim ben seni

gözlerimle sevdim, ellerimle gördüm

şimdi ölüm bile istemiyor beni

intihar mektubumu yırttım, yanmış bir bilet gibi.

ALPER ÇEKER

SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ
 79-

BAĞLILIK        

 

Kentin sokaklarında sevgilim var benim

Nereye gittiği önemli değil bölünmüş zamanın içinde

Artık sevgilim değil, herkes onunla konuşabilir

Artık anımsamıyor, gerçekte kim sevmişti onu.

 

Bakışların dileğinde benzerini arıyor

Bağlılığımı yürüyor uçtan uca

Umudun resmini çiziyor, sonra da hafif, uzaklaştırıyor onu

Kendi istemese de ağır basıyor.

 

Mutlu bir batık gibi dibinde yaşıyorum onun

Yalnızlığım onun hazinesi, o bilmese de

Atılımını çevreleyen büyük boylamda

Özgürlüğüm içten içe oyuyor onu.

 

Kentin sokaklarında sevgilim var benim

Nereye gittiği önemli değil bölünmüş zamanın içinde

Artık sevgilim değil, herkes onunla konuşabilir

Artık anımsamıyor, gerçekte kim sevmişti onu.

 

Ve kim aydınlatıyor uzaktan, düşmesin diye…

 

— René Char

 

Çeviri: Samih Rifat

SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ
 78-

GİDERAYAK

Handan, hamamdan geçtik,

Gün ışığında hissemize razıydık;

Saadetinden geçtik,

Ümidine razıydık;

Hiçbirini bulamadık;

Kendimize hüzünler icadettik,

Avunamadık

Yoksa biz...

Bu dünyadan değil miydik?

 

ORHAN VELİ

SEVDİĞİM ŞİİRLER SERİSİ
 77-

İSTANBUL'U DİNLİYORUM

İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
                    
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
                    
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
                    
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
                    
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan;
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Birşey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı.
                    
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul'u dinliyorum.
                    

                                 Orhan VELİ